Chłopcy później dojrzewają

Pierwsze trzydzieści lat są najtrudniejsze w życiu chłopca. Jest to, oczywiście, żart, ale, jak każdy żart, jest on tylko częściowo żartem. Chłopaki dojrzewają póżniej, niż dziewczyny.

Warto dla Ciebie to wiedzieć, ponieważ to jest ważne oraz prowadzi do kilku nie bardzo jasnych dla dziewczyn konsekwencji.

Po pierwsze, to oznacza, że chłopaki są mniej poważni w stosunkach. Dla nich wszystko jest bardziej abstrakcyjne a mniej tragiczne. Chłopak w wieku 18 lat ma poziom dojrzałości emocjonalnej czternastolatki. On raczej po prostu nie będzie myślał o konsekwencjach swych słów i postępków. Dlatego musisz być bardziej bardziej cierpliwa i przyjrzyć się zanim zaufasz.

On będzie z łatwością wymawiał poważne słowa, nie mając na uwadze tego, co mówi. Dla niego to nie ma takiego znaczenia, jak dla ciebie. Mówiąc „kocham cię”, on raczej nie będzie do końca rozumieć głębi tych słów. No i na pewno nie będzie wkładał w nie tego sensu, co ty.

Po drugie, chłopczyk, który nie wyrósł, będzie nadal się bawić. Zauważyłem, że, mężczyźni nie przestają się bawić aż do starości. Zmieniają się zabawki, ich cena i członkowie drużyny. Nie zmienia się tylko jedno — on będzie kontynuował grę.

Statystyka mówi o tym, że kobiety są dwadzieścia razy mniej hazardowe niż mężczyźni. Chłopcy bardziej się pasjonują. Oni potrafią wszystko przekształcić w grę. Dlatego warto zrozumieć co nim porusza. Prawdziwe uczucia czy hazard? To jest ważne. Blask w oczach hazardowego człowieka można łatwo pomylić z blaskiem zakochanego.

Musisz rozumieć, że gra się kończy, lub ją można rzucić, stracić do niej ciekawość, ona może stać się nudna. Zaś żyć dowiedzie się długo. Życia nie odrzucisz jak znudzonej zabawki.

Czasem wydaje mi się, że współcześni poradnicy też myślą, że relacje to gra. Dlatego radzą podwyższać intensywność stosunków po to, by interes nie został utracony.

Tak więc, grający bardziej dążą do interesu, żyjący zaś do zobowiązań. Jeśli chłopak gra, trzeba będzie zawsze wymyślać coś dla kontynuacji relacji. Jeśli zaś on zachowuje się poważnie, będzie rozumiał, że relacje wymagają zobowiązań, czego brak w grze. Ona nie ma zobowiązań, ma tylko interes.

Po trzecie, chłopak, który nie dojrzał, będzie potrzebował opieki. On jeszcze nie jest gotów do życia dorosłego oraz do tego, że będzie musiał brać na siebie zobowiązania. Będzie potrzebował zastąpić mamę kimś innym, lecz z takimi samymi funkcjami.

Jeśli jesteś gotowa zostać dla niego mamą, możesz zaczynać budować relacje. Jednak wydaje mi się, że do niczego normalnego one nie doprowadzą. Są one skazane na upadek. Kiedy zamierzasz budować rodzinę, gdzie role są określone jako „mąż i żona”, zaś budowane są jako „mama i syn”, to nie doprowadzi co najmnie do wykonania przeznaczenia małżeństwa, w rezultacie wszystko zostanie zniszczone.

Po czwarte niedojrzały młody człowiek lubi czuć się zawodnikiem. Przyjrzyj się czy nie kieruje nim duch rywalizacji? Nie jesteś nagrodą we współczesnym wyścigu próżności. Jesteś stworzeniem Boga. Nie pozwalaj nikomu zrobić z siebie trofeum. Niech w pobożnej konkurencji, ależ nie.

Tak więc chłopcy później dojrzewają i nie zawsze bywają gotowi do relacji, które będą trwały wiecznie. Uważaj.